samedi 19 novembre 2011

U buddeddu

Una nuvella di
Francescu Rossi


U sangu mischiatu di pisciu currìa longu 'llu stradò. Vinìa da 'ssu buddeddu tamantu fattu da l'omini par risparmià tempu è qualch'anima...

In 'ssu ghjornu casticatu, à quiddi chì franconu a Foce à bughju, li si parìa di veda un ovni postu più 'n ghjò, prima d'affaccàssi in Bucugnà.


Postu ch'iddi c'erani tutti avali i so lumi accesi 'nu tunellu, succorsi, ciandarmi è altri flicchi pudiani veda oramai u spaventu... Pinciulaiani quì, da sopra ad'iddi, l'ombra di l'impiccati. U neru era u culori di « Corci Libari », u rossu quiddu di « Secte à part » è di l'ACA, u verdi utilizatu da « les Clodos », u turchinu adupratu da i « Finuchjeti glandechtini » è di u Sporting. Quiddi di « Sfemu a Corcia » si ghjuvaiani di u giaddu, u « cumitatu Invisibuli » iddu, utilizaia u biancu è u culori castagnu era impiigatu da i « Magna merda ».

Tutti quissi erani in guerra tra d'iddi. A guerra di u palancatu à chjamaiani. Ogni riquatru, ogni panò, ogni muraddonu ogni petra è ogni strada era un campu di battaglia accanitu. Bombasgi, taghi è spinnillati à chì n'hà avutu n'hà avutu.
Quandu imparonu infini l'apartura di l'opara di Bucugnà, tutti i sgaiuffi infrebbaiani. Dui volti 400 metri di muri puliti puliti da ricopra di motti biati... c'era da scimìscia. Eppò u tunellu t'avìa un valori simbùlicu tamant'u mondu; era quì ch'era significatu u partimentu di i tarritorii. È ciò chì capitò, capitò.


S'apruntò dunqua tutti l'arnesi. Pinnelli, bombi di pittura, stagnoni, affissi è d'altri affari chì omu arrica quand'iddu t'hà a paura.
À qual' pinsaia d'essa u primu sopra locu si sbagliaia assai. S'incuntronu tutti 'nu bughjiconu di u buddeddu è tandu pudìa cumincià u tarrori.
I giaddi, i neri, i bleu, i verdi è i rossi s'intazzaiani avà com'a sola. I castagni, svaculiti, ùn c'erani, chì si sbaglionu di canza par ritruvassi in San Quilicu. I bianchi, iddi, ùn si vidini...
Una volta sfrumbata a pittura in faccia à u nimicu, si minò tandu di pugni di pinnelli è di stagnoni. I capibanda, più anziani è cumbriculoni, aviani subitu marcatu u passu sperendu avvizzassi à a situazioni. Ma videndu a baruffata tarribuli chì criscìa, sappini subitu chì 'ssa volta quì, ci vulìa à andà à l'ultima.
Unipochi erani dighjà à carrò quandu i pal di farru cumincionu ad apra i ciarbedda è à truncà l'ossi. I culteddi anch'iddi faciani a so òpara ma più squìsita. Unu parìa di badda incù à so cultedd' in manu. Sgueltru com'un matadore, pizzicaia, scannaia, sdunzaia è pulsaia à qual' s'avvicinaia. Par disgrazia si presi addarettu una biacculata tosta chì li feci saltà l'arichja è cascò vicinu ad unu chì briunaia i so Cristi, tinendusi a cannedda pugnendu di ritena u pocu di sangu chì li firmaia.
Unu chì persi i so spichjetti è un ochju, currìa mughjendu versu a bucca di 'ssa trappula par salvà i so vint'anni... Si piddò una mazzighjata trimenda chì li truncò l'anchi. Straquatu com'un lumacone, era uffertu avali à u so bòia.
Più luntanu un zitiddonu firmaia qui, solu è stantaratu à mez'à 'ssu maceddu, l'ochji sciuppati... Vinìa di fassi imbruccà da unu tamant'è quì ch'era stesu avali d'avant'ad iddu, a trippa da fora. Unu sbarazzinu affannatu u feci cascà à calci par caccialli u broccu d'a civa... li pudìa serva à salvà a so pedda bagnata di sangu.

Postu chì u ghjocu era d'essa piu tonti ch'à i tonti, sortini tandu i pistoli...
Parà una palata o un piombu ùn era micca listessu. A si sà quiddu còrciu stesu com'un ghjacaru à l'intrata di u tunellu ; a trimuledda 'ni so anchi era u cennu di à so fini subitània.
À chì pugnaia di scappà, à chì di mettisi à l'agrottu di un corpu stesu, à chì di riplicà, à chì di cascà è d'ùn arrizzasi più... ma mancunu pinsò à sciaccàssi una baddi 'ni ciarbedda di fronti à 'ssa tumbera.
Unu, arrimbatu in cucculoni à a salma di u so frateddu , parìa impippassini di a caccufunìa spasimata è di u capu d'opara russicciu ch'era spalmatu è imbarnasgiulatu annant'a pareta di u buddeddu di merda ; a so primura era di sapè s'iddu pudìa sofra di più. Ossi da truncà è carri da intazzà ni firmaia pocu è micca oramai.
Quiddi chì à si franconu appruntaiani avà i funi è l'ancini...
L'ordini di u prifettu Stronzu erani d'impedì l'accessu di u tunellu à tuttugnunu è sopratuttu à i ghjurnalisti. Ufficialmenti, c'era statu un accidenti eccizziunali. Par disgrazia, dui carri di sustenitori di ballò s'erani avirsati quì.

Aucun commentaire:

Enregistrer un commentaire