mardi 23 novembre 2010

Una frizzura chì colla...

Un articulu di
Jean-Yves Acquaviva

L’avete digià cunnisciuta a vera paura ? Ùn parlu micca di un picculu trasaltu natu da a suspresa o d’un timurellu chì face trimulà u core qualchì siconda, ne mancu d’una santavugliata maiò ma supitu smarita.

Vogliu amintà a pauraccia, u tarrore chì vi pasce in u stomacu ore sane fendu vi perde u sensu cumunu. Quandu per esempiu, site in traccia di leghje qualchì filare nant’à l’urdinatore, solu in casa. Site ghjuntu era sempre ghjornu è ùn ete micca accesu u lume. U bughju s’hè fattu pianu pianu, vi ne site mancu arvistu, chjappu chè v’erate da a vostra lettura.

Ete intesu, senza veramente fà ci casu, cum’è un picculu rimore anz’ora. Chì sarà statu ? Trippa, vulete cunnosce a seguita di u scrittu. Ma avà vi strigne u dupitu, date un uchjata in furia in furia daretu à voi. Scuzzulate u capu, « n’importa chè » pinsate. Vi ciuttate torna in ‘ssu testu di Biancarelli chì parla d’una spezia di spiritone stipatu à una zitella, rustaghja in manu. Vi si pare di sente a musica d’un filmu chì Carpenter avaria fattu sicondu l’estru di Stephen King. Date una antra uchjata. Nimu, quale ci hà da esse postu chì site solu è chì a porta l’avete sarrata à farriale. « Aiò leghji è pianta e to cunnarie ! » dite à voce alta.

È torna Biancarelli è torna ‘ssu fantasimu è a so rustaghja arrutata è tagliiva chì tazza carne. Sta volta fighjate in daretu una stonda più longa. Sarà chjosa in veru a porta ? Vi dite chì u rimurellu di nanzu s’assumigliava à quellu d’un usciu appughjatu pianu. Ci vole chè vo andessite à vede. V’arrizzate, andate sin’à l’entre di a casa…a porta era aparta. Dui giri di chjave è vultate à l’ordinatore. Vultate cù ‘ssa giuvanotta chì cerca à fughje un distinu crudellu.

Avà po, a porta è chjosa. V’annigate torna in u fiume di e parolle di Biancarelli è falate, falate… L’avete intesu ‘ssu frisgiu nant’à a vostra spalla ? Duie o trè ghjasteme, è torna à leghje. È…torna u dupitu, a porta l’avete chjosa ma s’ellu era intrutu nanzu, avà saria in casa. Torna ‘ssu frisgiu, una frizzura chì colla longu à a disca’u spinu. V’arrizzate torna, fate u giru di a casa, intrite in ogni pezza cù l’angoscia in corpu, fighjate sottu à u lettu, nimu. Vultate à l’ordinatore, ci vole à compie la ‘ssa storia, ci vole ch’ella crepi ‘ssa conna. Cusì pudarete andà à fà un giru nant’à Facebook, quallà sì chì l’onde sò calme.

Eccu, a rustaghja hè falata per l’ultima volta, una cliccata nant’à i favuriti, u turchinu invade u screnu, finita a bughjura, u vostru core torna à batte più pianu. A pauraccia si ne và, chì era ella à dà vi tante emuzione è u peghju hè chì v’hè piaciuta ‘ssa stonda di trimulime. Avà a cunniscite a vera paura quella chì face batte u core à centu à l’ora, quella chì sfrigia a spalla quande vo site solu in casa, chì l’anuttà ne vene è chè vo vi risicate nant’à e strade periculose di TARRORI È FANTASIA.

2 commentaires:

  1. Più di 260 pagini visti arimani.

    Ah iè : chì stilu in 'ssu testu, nò !?

    RépondreSupprimer
  2. Montu a sega à u bloggu ma : 26 ghjorna di fila mittindu o mancu un testu à ghjornu...

    Tuccaremu i 27 ghjorna marcuri...

    A faremu di ghjunghja à 30 ? Un mesi sanu ?

    Ghje' pensu - mi scusareti - chì s'hè passatu calcosa quì... Micca a rivuluzioni, micca u gran ghjornu... ma calcosa di bè.

    È ch'ùn dumanda chè à crescia...

    RépondreSupprimer